AWACS

Last week I received a long, rambling letter from Cerebrus Platvis, the famous Dutch poet. It feels like ages since I last heard from him and by the looks of it things haven’t been going great.

Nearly twenty pages long, written on paper that looks like it was crumpled up and then re-used, some of it stained with huge blotches of ketchup or perhaps curry, full of convoluted diagrams, arrows that point nowhere and emphatic exclamation marks, it is nothing like his usual measured work. I fear he must be losing his mind or has already lost it.

Much of the letter, if that is what it is, is hard to decipher. Some parts seem (intentionally?) smudged beyond recognition, others so hastily scrawled that they’re barely readable. The parts that can be read do not seem to connect into any coherent whole.

In one of the corners on sheet VI, as I’ve numbered them, there is a little poem, in simple, almost childlike writing. It reads:

“Ach,” riep het laken
dat met vlekken was besmeurd
en daar zo’n beetje bij hing
in beter dagen wit gekleurd

Een hond begon te janken
en er klonk een droge snik
Het laken haalde adem
“Het spook”, sprak het, “ben ik”

It will take some time to study and catalog the document in its entirety. But I feel that in sending it he meant to tell me something, and if it doesn’t mean anything to me, perhaps I can find out what it meant to him.

Today

do

what tomorrow’s

you

wanted yesterday’s

you

to do

The poet Cerberus Platvis responds to the fall of the Balkenende IV administration:

Balkenende! Kikkerkoker extraordinaire! Een meester in slepend leven, slapend waken, krakend voegen. De kreupele bloei van een vertrapt gewas, een monsterlijke vent, klevend aan de macht als een druppel teer, een traag en ondoorzichtig lekkend vat. De sleetse koning van het vermoeide land, die zijn luizig schort een hermelijnen pels waant.

Meedogenloos en onvervroren marst hij met geheven hoofd voort door van armoe grijsgeslagen straten, krassend raspt zijn roestig zwaard over de klinkers, luider dan het verzwakt kindergehuil. Een knobbelig gevolg gebochelden hobbelt winden latend achter hem aan, terwijl de ratten hun neusjes uit de riolen steken waar hij passeert. Want al wat hij aanraakt komt tot bederf en verrotting, deze koning stront, deze graatloze barbeel, deze gierspuitende wanminister. Ga, ga heen, ga ver weg en keer nóóit meer terug.

All four Balkenende administrations have disintegrated before completing their full term.

From the famous Dutch poet Cerberus Platvis:

Het café is op vakantie

De kastelein die leest

Een lege bar vol lege krukken

Nog niet van hun plek geweest

 

Van de ellebogen aan de toog

Resteert alleen verweerde lak

Een krant ligt netjes opgevouwen

In de hoek een korrel muizenkak

 

Glanzend weerkaatsen de rijen met glazen

Gestapelde sarcofagen van glas

Even klinkt er geen muziek

Zachtjes zoemt het motormechaniek

From the famous Dutch poet Cerberus Platvis:

Als je tot laat op het terras kunt zitten bomen met een fles wijn terwijl de stad wordt verzwolgen door een bloedrode schemering en de meisjes gretig de laatste restjes van hun toetjes met Drambuie van hun lippen likken;

Het glinsterende water als zwart fluweel de kademuur streelt en je onbekommerd keuvelend luistert naar haar snakkend gekabbel en gespat in de zware muskusnacht;

Een fonkelende druppel langzaam verdampt in het glanzende donshaar op de schouders van een blonde jongen die aan de rand van het zwembad zit op te drogen;

De felrode hakken van een getrouwde vrouw als kletterende sabels over de stoeptegels glijden en een verborgen gedachte als een schittering door de ogen achter haar zonnebril speelt;

Het grijs van de slapende stad verbleekt onder het geroffel van de bundels licht die zich onverzadigbaar op de muren en de mortel en de raamkozijnen storten om dwars door de ruiten tot in iedere stoffige plooi van de betonnen huizen door te dringen;

Als de lucht in het park trilt van vermoeidheid, het gras dor en geel is van hitte en stof, en de nacht neerdaalt als een kus in het donker…

Dan is het zomer

Cold clean lines and silver smiles

shivers in the morning sky

Tell me winter

dark and grey

will you bring back the sun to-day?